Warszawskie Zakłady Papiernicze - Konstancin-Jeziorna

Rok 1775, baron Jan Kurtz zwraca się do króla Poniatowskie z propozycją założenia w Jeziornie papierni. I tak to się zaczęło...
Zakład został wybudowany 1,5 km w dół rzeki od młyna (młyn z 1551 r.!). Był to jeden z najstarszych zakładów papierniczych w Polsce i pierwszy na Mazowszu. W powstałej wtedy Królewskiej Fabryce Papieru powstał papier, na którym spisano Konstytucję 3 Maja.
Zakład płonął trzykrotnie w latach: 1804, 1819 i 1829.

 W 1830 r. Papiernia przeszła na własność Banku Polskiego.


Po 1945 r. zakład znany był, jako Warszawskie Zakłady Papiernicze. Był to jeden z głównych producentów papieru w PRL.



W latach 90. XX w. zakład został sprywatyzowany. W odrestaurowanych i rozbudowanych budynkach papierni "górnej" powstało w 2002 r. centrum handlowe STARA PAPIERNIA. 
Od 2001 r. papiernia była własnością Matsa Tissue SA. Produkcji zaprzestano w 2012 r. Rok później zaczęto wyburzanie.




































Komentarze

  1. Huragan-Tucznik15 sierpnia 2017 05:11

    W "grzybkach" byłaś? ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. The Fallen Angel15 sierpnia 2017 05:20

    No byłam :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Anonimowy15 sierpnia 2017 07:13

    byliśmy tam na szkolnej wycieczcel, produkcja szła pełną parą, nawet papieru czerpanego...- dzisiaj to obraz tego co zrobiono z całą Polską gospodarką po 90 tym roku...

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Willa Zosinek - Milanówek

Obraz
Willa wybudowana około 1913 r. dla rodziny Żeromskich (Władysław - brat stryjeczny Stefana Żeromskiego). Obiekt z zewnątrz robi piorunujące wrażenie, jest majestatyczny i potężny, jednak w środku, serce pęka... Możliwe jest poruszanie się jedynie po piwnicy i parterze, ponieważ schodów na piętro już nie ma. W środku panuje mrok, zapach nie zachęca do dłuższych spacerów, a ogólny stan budynku skłania do refleksji. Dlaczego tak piękny budynek popadł w taką ruinę i popada dalej? Dlaczego nikogo nie obchodzi los willi?  Dlaczego kolejny zabytek musi zniknąć na zawsze???
Czytaj więcej

Cmentarzysko samochodów N.

Obraz
Niedaleko Warszawy, w samym środku lasu natknęłam się na cmentarzysko niechcianych i zapomnianych samochodów. Stało ich tam kilkadziesiąt, a może więcej. Zjadane przez rdzę, z powybijanymi szybami, bez kół i elementów karoserii, ten widok wyciskał łzy z oczu... Kiedyś ukochane auta, woziły na wakacje, do pracy, na randki, a teraz niechciane, porzucone, umierają wspólnie w ciszy pogodzone ze swoim losem. Serce pęka z żalu patrząc na nie, kiedyś "potężne demony szos", teraz bezużyteczne śmieci, przepędzone z przydomowych garaży przez nowsze i bardziej luksusowe modele. Najprawdopodobniej cmentarzysko zostanie zlikwidowane na potrzeby budowy drogi, a auta trafią pewnie na złom, gdzie ich życie dobiegnie końca...
Czytaj więcej

Love kills, czyli tragiczna historia pewnej miłości - Warszawa

Obraz
Jest 1 lipca 1890 roku, piękny dzień dla wielu mieszkańców Warszawy, jednak jak bardzo tragiczny dla pewnej pary... Ale zacznijmy od początku... Maria Wisnowska nazywana była Carmen z Nowogrodzkiej. Urodziła się 23 grudnia 1861 r. Już od najmłodszych lat przejawiała ogromny talent aktorski. Debiutowała w szkolnych teatrzykach, natomiast prawdziwy debiut miał miejsce na scenie we Lwowie, "Wisienka" (tak ją zdrobniale nazywano) miała wtedy 22 lata. Po dwóch latach wróciła do Warszawy, zaczęła grać w Teatrze Rozmaitości. Ze względu na talent bardzo szybo pięła się po szczeblach kariery, publiczność ją kochała, a ona kochała teatr, miłość (a raczej sex) i śmierć. Fascynowały ją trucizny i broń, lubiła wyobrażać sobie swój pogrzeb, lubiła o nim mówić, chciała umrzeć na scenie. Maria przyjmowała w swoim mieszkaniu wielu mężczyzn, igrała z ich uczuciami, bawiła się nimi. Do czasu... W życiu Marii pojawił się nagle Aleksander Barteniew - carski huzar. Rosyjski oficer przych
Czytaj więcej