Willa Zosinek - Milanówek

Willa wybudowana około 1913 r. dla rodziny Żeromskich (Władysław - brat stryjeczny Stefana Żeromskiego).
Obiekt z zewnątrz robi piorunujące wrażenie, jest majestatyczny i potężny, jednak w środku, serce pęka...
Możliwe jest poruszanie się jedynie po piwnicy i parterze, ponieważ schodów na piętro już nie ma. W środku panuje mrok, zapach nie zachęca do dłuższych spacerów, a ogólny stan budynku skłania do refleksji. Dlaczego tak piękny budynek popadł w taką ruinę i popada dalej? Dlaczego nikogo nie obchodzi los willi? 
Dlaczego kolejny zabytek musi zniknąć na zawsze???
















Komentarze

  1. Anonimowy22 września 2017 00:47

    Czy ktos wie czyja to wlasnosc na dzien dzisiejszy? Budynek przepiekny w samym seercu Milanówka. 😩

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. The Fallen Angel22 września 2017 01:21

      Z tego co czytałam jest podobno dwoje właścicieli (dziwna sprawa) i żadnego z nich nie można namierzyć (jeszcze dziwniejsze).

      Usuń
  2. Milanowianka22 września 2017 13:15

    Właściciel czeka na zawalenie..grunt w centrum to świetna kasa, a po co komu zabawa z konserwatorem zabytków?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. The Fallen Angel22 września 2017 20:20

      Obawiam się, że może mieć Pani rację. Bardzo to smutne, ale w ten sposób kończy wiele zabytków, tylko dlatego, że lokalizacja jest bardzo atrakcyjna dla developerów...

      Usuń
  3. Unknown24 września 2017 07:41

    Z kim się kontaktować żeby nagrać tam teledysk?

    OdpowiedzUsuń
  4. Anonimowy11 października 2017 11:12

    Wchodź i nagrywaj.. jak zaczniesz bawić się w procedury to przed zawaleniem albo spaleniem nic nie nagrasz..

    OdpowiedzUsuń
  5. Anonimowy22 października 2017 10:15

    nie kazdy staroc to zabytek

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Love kills, czyli tragiczna historia pewnej miłości - Warszawa

Obraz
Jest 1 lipca 1890 roku, piękny dzień dla wielu mieszkańców Warszawy, jednak jak bardzo tragiczny dla pewnej pary... Ale zacznijmy od początku... Maria Wisnowska nazywana była Carmen z Nowogrodzkiej. Urodziła się 23 grudnia 1861 r. Już od najmłodszych lat przejawiała ogromny talent aktorski. Debiutowała w szkolnych teatrzykach, natomiast prawdziwy debiut miał miejsce na scenie we Lwowie, "Wisienka" (tak ją zdrobniale nazywano) miała wtedy 22 lata. Po dwóch latach wróciła do Warszawy, zaczęła grać w Teatrze Rozmaitości. Ze względu na talent bardzo szybo pięła się po szczeblach kariery, publiczność ją kochała, a ona kochała teatr, miłość (a raczej sex) i śmierć. Fascynowały ją trucizny i broń, lubiła wyobrażać sobie swój pogrzeb, lubiła o nim mówić, chciała umrzeć na scenie. Maria przyjmowała w swoim mieszkaniu wielu mężczyzn, igrała z ich uczuciami, bawiła się nimi. Do czasu... W życiu Marii pojawił się nagle Aleksander Barteniew - carski huzar. Rosyjski oficer przych
Czytaj więcej

Cmentarzysko samochodów N.

Obraz
Niedaleko Warszawy, w samym środku lasu natknęłam się na cmentarzysko niechcianych i zapomnianych samochodów. Stało ich tam kilkadziesiąt, a może więcej. Zjadane przez rdzę, z powybijanymi szybami, bez kół i elementów karoserii, ten widok wyciskał łzy z oczu... Kiedyś ukochane auta, woziły na wakacje, do pracy, na randki, a teraz niechciane, porzucone, umierają wspólnie w ciszy pogodzone ze swoim losem. Serce pęka z żalu patrząc na nie, kiedyś "potężne demony szos", teraz bezużyteczne śmieci, przepędzone z przydomowych garaży przez nowsze i bardziej luksusowe modele. Najprawdopodobniej cmentarzysko zostanie zlikwidowane na potrzeby budowy drogi, a auta trafią pewnie na złom, gdzie ich życie dobiegnie końca...
Czytaj więcej