Ruiny pałacyku Potockich - Morysin

Za czasów Jana Sobieskiego na terenie obecnego rezerwatu znajdował się zwierzyniec, gdzie król hodował daniele oraz polował.
Sytuacja radykalnie się zmieniła, kiedy w pierwszej ćwierci XIX w. Stanisław Kostka Potocki wraz z żoną Aleksandrą założyli na tym terenie park. Nazwę Morysin zawdzięcza Maurycemu, wnukowi Kostki Potockiego, którego zdrobniale nazywano Morysiem.
Wybudowano wtedy, m.in. pałacyk w formie piętrowej rotundy, nawiązanie do świątyni Herkulesa,
 Za czasów Potockich, w głębi parku znajdowało się Oraculum (kamienna figura Dionizosa umieszczona na okrągłym stylobacie między dwiema kolumnami związanymi architrawem), które do dziś można podziwiać w Pawilonie Rzeźby w parku pałacu w Wilanowie.

W 1973 r. park został wpisany do krajowego rejestru zabytków. 
Od 1994 r. park jest częścią ustanowionego przez prezydenta pomnika historii.
W 1996 r. utworzono tu rezerwat przyrody.
3 września 2014 r. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Warszawie wydał zarządzenie w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody Morysin. Akt wszedł w życie 19 września 2014 r.

Park wraz z obiektami, które się w nim znajdowały przetrwał do II Wojny Światowej w nienaruszonym stanie. W czasie wojny park został skrajnie zapuszczony, a pałacyk wraz z innymi zabudowaniami popadł w ruinę. Po wojnie teren został włączony do zespołu pałacowo-ogrodowego Wilanowa. W 1990 r. podjęto prace rewaloryzacyjne w Morysinie (Zarząd Ochrony i Konserwacji Zespołów Pałacowo-Ogrodowych Muzeum Narodowego w Warszawie), jednak po roku prace zostały przerwane z powodu podjęcia przez spadkobierców działań prawnych w celu odzyskania dawnej własności. 
Jak widać na zdjęciach obiekt został zabezpieczony blachą, ale poza tym nic więcej nie zrobiono. Pałac chyli się ku nieuniknionemu upadkowi. To kolejny piękny, historyczny obiekt, który pozostawiony sam sobie, przegrywa nierówną walkę z czasem...