Dwór Antoniego Skarżyńskiego P.
Dwór z końca XIX w. zaprojektowany przez Apoloniusza Pawła Nieniewskiego dla Antoniego Skarżyńskiego. Posiada cechy późnego klasycyzmu i neorenesansu.
Do 1939 r. dwór znajdował się w rękach rodziny Skarżyńskich, ostatnim właścicielem z tego rodu był Juliusz, syn Antoniego. W 1945 r. majątek przeszedł na własność Skarbu Państwa i został rozparcelowany. Po 1945 r. w budynku mieściła się szkoła podstawowa. W połowie lat 80. dwór jest w rękach prywatnego właściciela.
Pomimo że dwór został wpisany do rejestru zabytków (09.04.1797 r.) niszczeje. Wgląda, jakby ktoś próbował ratować zabytek, jakby chciał przeprowadzić remonta, ale prace stanęły. W piwnicach z pękniętych rur leje się woda, w tylnej ścianie w kilku miejscach brakuje muru... Czyżby kolejny obiekt skazany na śmierć przez zapomnienie?
Do 1939 r. dwór znajdował się w rękach rodziny Skarżyńskich, ostatnim właścicielem z tego rodu był Juliusz, syn Antoniego. W 1945 r. majątek przeszedł na własność Skarbu Państwa i został rozparcelowany. Po 1945 r. w budynku mieściła się szkoła podstawowa. W połowie lat 80. dwór jest w rękach prywatnego właściciela.
Pomimo że dwór został wpisany do rejestru zabytków (09.04.1797 r.) niszczeje. Wgląda, jakby ktoś próbował ratować zabytek, jakby chciał przeprowadzić remonta, ale prace stanęły. W piwnicach z pękniętych rur leje się woda, w tylnej ścianie w kilku miejscach brakuje muru... Czyżby kolejny obiekt skazany na śmierć przez zapomnienie?
Komentarze
Prześlij komentarz