Kirkut w R.

Kirkut został oficjalnie założony w 1832 roku. 
W latach 1816-1916 chowano na nim osoby różnych nacji, które zamieszkiwały miasto i zmarły na zarazę (Polacy, Żydzi, Francuzi, Niemcy, Rosjanie).
 Cmentarz zajmuje powierzchnię około 2,5 ha.
Do dziś zachowało się około 3 tysięcy nagrobków, z czego najstarszy z 1831 roku.
Przeważają pomniki żeliwne, wapienne i wykonane z piaskowca. Kilka grobów posiada metalowe ogrodzenia.
Najważniejszym miejscem kirkutu jest ohel z grobami cadyków.
Wewnątrz ohelu na tym cmentarzu znajdują się macewy i tabliczki pamiątkowe wymienionych poniżej osób:
Salomon kohen Rabinowicz (zm. 16.03.1866 r.)
Cwi Meir kohen Rabinowicz (zm. 07.081902 r.)
Abraham Ischar Dow kohen Rabinowicz (zm. 05.09.1892 r.)
Ezechiel kohen Rabinowicz (zm. 10.11.1910 r.)
Salomon kohen Rabinowicz (zm. 23.06.1907 r.)
Mojżesz Elimelech kohen Rabinowicz (zm. 19,10.1891)
Ohel ten jest miejscem pielgrzymek pobożnych chasydów z całego świata.

Podczas II Wojny Światowe na cmentarzu miały miejsce liczne masowe egzekucje ludności żydowskiej. 
W styczniu 1943 Niemcy zabili na kirkucie 1500 osób z likwidowanego getta.
Wiele jest zbiorowych mogił z czasów wojny, ale tylko na jednej z nich jest pamiątkowa tabliczka.



Ohel - niewielki, najczęściej bielony budynek będący miejscem spoczynku osób zasłużonych (rabinów i cadyków).
Cadyk - charyzmatyczny przywódca wspólnot chasydów.
Chasyd - z hebrajskiego: pobożny.
Macewa - nagrobek.





Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Willa Zosinek - Milanówek

Obraz
Willa wybudowana około 1913 r. dla rodziny Żeromskich (Władysław - brat stryjeczny Stefana Żeromskiego). Obiekt z zewnątrz robi piorunujące wrażenie, jest majestatyczny i potężny, jednak w środku, serce pęka... Możliwe jest poruszanie się jedynie po piwnicy i parterze, ponieważ schodów na piętro już nie ma. W środku panuje mrok, zapach nie zachęca do dłuższych spacerów, a ogólny stan budynku skłania do refleksji. Dlaczego tak piękny budynek popadł w taką ruinę i popada dalej? Dlaczego nikogo nie obchodzi los willi?  Dlaczego kolejny zabytek musi zniknąć na zawsze???
Czytaj więcej

Cmentarzysko samochodów N.

Obraz
Niedaleko Warszawy, w samym środku lasu natknęłam się na cmentarzysko niechcianych i zapomnianych samochodów. Stało ich tam kilkadziesiąt, a może więcej. Zjadane przez rdzę, z powybijanymi szybami, bez kół i elementów karoserii, ten widok wyciskał łzy z oczu... Kiedyś ukochane auta, woziły na wakacje, do pracy, na randki, a teraz niechciane, porzucone, umierają wspólnie w ciszy pogodzone ze swoim losem. Serce pęka z żalu patrząc na nie, kiedyś "potężne demony szos", teraz bezużyteczne śmieci, przepędzone z przydomowych garaży przez nowsze i bardziej luksusowe modele. Najprawdopodobniej cmentarzysko zostanie zlikwidowane na potrzeby budowy drogi, a auta trafią pewnie na złom, gdzie ich życie dobiegnie końca...
Czytaj więcej

Love kills, czyli tragiczna historia pewnej miłości - Warszawa

Obraz
Jest 1 lipca 1890 roku, piękny dzień dla wielu mieszkańców Warszawy, jednak jak bardzo tragiczny dla pewnej pary... Ale zacznijmy od początku... Maria Wisnowska nazywana była Carmen z Nowogrodzkiej. Urodziła się 23 grudnia 1861 r. Już od najmłodszych lat przejawiała ogromny talent aktorski. Debiutowała w szkolnych teatrzykach, natomiast prawdziwy debiut miał miejsce na scenie we Lwowie, "Wisienka" (tak ją zdrobniale nazywano) miała wtedy 22 lata. Po dwóch latach wróciła do Warszawy, zaczęła grać w Teatrze Rozmaitości. Ze względu na talent bardzo szybo pięła się po szczeblach kariery, publiczność ją kochała, a ona kochała teatr, miłość (a raczej sex) i śmierć. Fascynowały ją trucizny i broń, lubiła wyobrażać sobie swój pogrzeb, lubiła o nim mówić, chciała umrzeć na scenie. Maria przyjmowała w swoim mieszkaniu wielu mężczyzn, igrała z ich uczuciami, bawiła się nimi. Do czasu... W życiu Marii pojawił się nagle Aleksander Barteniew - carski huzar. Rosyjski oficer przych
Czytaj więcej